Είμαστε μια παρέα φίλων που ζούμε και εργαζόμαστε στα Γιάννενα. Η ζωή μας στην πόλη, δυστυχώς, ιδιαίτερα τα Σαββατοκύριακα είναι πολύ πληκτική. Περισσότερο έντονο είναι αυτό όταν είσαι λάτρης της φύσης. Όταν έχεις αναμνήσεις από το χωριό των παιδικών σου χρόνων, όταν αρέσκεσαι να περπατάς στο βουνό, να απολαμβάνεις το βουητό των ποταμιών. Παρόλα αυτά η τάση φυγής, η διάθεση για μικρές αποδράσεις τα Σαββατοκύριακα, μακριά από τη πλήξη της πόλης, εξακολουθούσε να παραμένει τάση με …σπάνια εφαρμογή.

Αυτό που φαίνεται ότι έλειπε ήταν ένα επιπλέον κίνητρο. Το κίνητρο αυτό το αποκτήσαμε όταν αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε έναν μικρό θησαυρό. Έναν θησαυρό που αφθονεί στην Ήπειρο, λόγω της εδαφικής της μορφής και των πολλών αναγκών που αυτή δημιούργησε στους προγόνους μας. Η ανάγκη της επικοινωνίας με τα γύρω χωριά, η ανάγκη για πρόσβαση σε αγρούς και βοσκοτόπια, τους δύσκολους χειμερινούς μήνες.

Ο θησαυρός αυτός που οι προγονοί μας, δημιούργησαν και μας κληροδότησαν απλόχερα είναι τα πέτρινα γεφύρια που έκτισαν. Γεμάτη η Ήπειρος, και η Ελλάδα, από πετρογέφυρα. Άλλα μεγάλα, ξακουστά και ονομαστά όπως το θρυλικό γεφύρι της Άρτας. Άλλα μικρά, ξεχασμένα και παρατημένα στο πέρασμα των χρόνων.

Για να κτιστούν αυτά τα μικρά έργα τέχνης και, στις μέρες μας πια, μνημεία πολιτισμού, οι πρώτες ύλες υπήρχαν . Γεμάτη η άγονη περιοχή μας από πέτρες. Οι κτιστάδες ήδη είχαν αναπτύξει την τέχνη τους. Προερχόμενοι από τα θρυλικά μαστοροχώρια της Ηπείρου, δημιουργοί εντυπωσιακών αρχοντικών, ξεκίνησαν να δημιουργούν τις γέφυρες.